Afgelopen dinsdag 17 maart ‘vierde’ ik mijn onvergetelijke verjaardag. Niet omdat 40 worden zo bijzonder is, maar omdat de wereld gedwongen word zich aan te passen aan het coronavirus (COVID-19). “Komt zo uit een slechte film” zei m’n tante. Het is inderdaad een onwerkelijk tijd. 👾

Afgezien van de gevolgen voor mijn verjaardagsfeestje, merk ik er persoonlijk (nog) relatief weinig van. Natuurlijk staat ook mijn tijdlijn vol met berichten over het virus, ben ik blij dat ik geen toiletpapier of paracetamol nodig heb, en heeft mijn oppaskatje me laten weten dat hij voorlopig zijn huismens tot zijn beschikking heeft. Maar het thuiswerken is niets nieuws, dagelijks jezelf bezig houden is gesneden koek. Mijn leven én werk gaan gewoon door op de manier die ik gewend ben.

Wat me vooral verbaasd heeft is hoe ver sommige bedrijven achter de feiten aanlopen als het gaat om thuiswerken. Gedoe met VPN’s en netwerkproblemen, computerkastjes die mee naar huis moeten, haastige aanschaf van de noodzakelijke apparatuur en onderbezetting van het ICT-personeel.
Gelukkig staan daar een hoop goede ideeën tegenover van de mensen die al een tijdje met de ontwikkelingen meegaan: afspraken worden omgezet van live naar online dankzij Zoom, Skype en andere diensten. Er worden gezamenlijk bordspellen gespeeld met de online variant dankzij Steam. En er ontstaan zelfs hele nieuwe events, zoals Moneybird Tea-time (dagelijks een sprankje positiviteit), online dans-, yoga- en meditatiesessies, en natuurlijk het applaus voor de medewerkers die op dit moment extra hard aan het werk zijn – wat overigens in mijn straat een teleurstellend vertoon was.

Het lijkt alsof de wereld stilstaat, maar je zou ook kunnen zeggen dat het virus er juist voor zorgt dat we in beweging komen. Het zijn de tegenslagen die mensen laat samenwerken en die onze hersenen wakker schudden. Nieuwe ideeën, nieuwe manieren van werken, creativiteit die gaat stromen. Verzetten heeft geen zin, dus maak er het beste van en dan zul je zien welke kansen er voor je liggen.